ملکه الیزابت دوم روز شنبه اعلام کرد که «از صمیم قلب آرزو دارد» دوشس کورنوال زمانی که همسرش شاهزاده چارلز، شاه شد، به مقام ملکه برسد.

این سخنان ملکه پس از رویگردانی هواداران شاهدخت دیانا، همسر اول شاهزاده ولز از کامیلا، جایگاه او در خانواده سلطنتی را تثبیت کرد.

چارلز که روز ۱۰ فوریه ۲۰۰۵  با کامیلا ازدواج کرد، روز یکشنبه در بیانیه‌ای گفت که او و دوشس هردو «عمیقا از افتخاری که این آرزوی مادر» برایشان «به ارمغان آورده» آگاه‌اند.

دیلی میل فاش کرد که وقتی چارلز پادشاه شد، تاج‌ الماس و پلاتین ملکه مادر بر سر کامیلا قرار خواهد گرفت.

این تاج که مخملی بنفش با تزئینات خز قاقم هم دارد، در سال ۱۹۳۷ برای ملکه الیزابت، همسر شاه جورج ششم، ساخته شد تا در مراسم تاجگذاری شوهرش در روز ۱۲ مه ۱۹۳۷، بر سر بگذارد.

_{Photo: AFP}

در بدنه پلاتینی این تاج دو هزار و ۸۰۰ قطعه الماس به کار رفته است. روی نوار دور تاج خوشه‌های الماسی وجود دارد که یکی در میان به شکل صلیب و مستطیل در آمده‌اند و دور هریک ردیفی از الماس با تراش مخروطی قرار دارد.

در این تاج همچنین قطعه‌های بزرگ الماس به کار رفته است؛ از جمله الماسی که سلطان ترکیه در سال ۱۸۵۹ به ملکه ویکتوریا هدیه داد.

اما جنجالی‌ترین الماس روی این تاج «کوه نور» است که در صلیب جلویی آن بر پایه پلاتینی جداشدنی کار گذاشته شده است.

الماس کوه نور در هند استخراج شد و با وزن۱۰۵.۶ قیراط (۲۱.۱۲ گرم) یکی از بزرگ‌ترین الماس‌های تراش‌خورده جهان است. این الماس یکی از جواهرات تاج بریتانیا است.

نخستین گزارش مکتوب درباره الماس کوه نور متعلق به سال ۱۶۲۸ و دوره امپراتوری مغول‌ها است. این الماس همراه با یاقوت تیمور در تخت‌طاووس متعلق به شاه جهان، حاکم مغول، نصب شده بود.

این الماس بعدا به دست نادرشاه، حاکم ایران، افتاد که در سال ۱۷۳۹ دهلی را اشغال کرد و انبوه گنجینه‌های این شهر از جمله تخت طاووس را به تاراج برد.

بر اساس کتاب «کوه نور؛ تاریخچه بدنام‌ترین الماس جهان» نوشته دو مورخ به نام‌های آنیتا آناند و ویلیام دارلیمپ، الماس کوه نور همچنان بین حاکمان مختلف آسیای مرکز دست‌به‌دست می‌شد تا سرانجام در سال ۱۸۱۳، رانجیت سینگ، حاکم سیک، به آن دست یافت.

سینگ الماس را به هند بازگرداند و در سال ۱۸۳۰ درگذشت. در همین هنگام که کمپانی هندشرقی بریتانیا سیطره خود را به سراسر شبه‌قاره هند بسط داده بود، در پی تصرف الماس کوه نور بود زیرا تملک آن می‌توانست نماد «قدرت و برتری استعماری» باشد.

با این حال تا سال ۱۸۴۹ طول کشید تا انگلیسی‌ها به این سنگ بسیار محبوب دست یابند. آن‌ها در این مدت جوان‌ترین همسر سینگ و مادر آخرین مهاراجه رانی جیندان و پسر ۱۰ ساله‌اش دولیپ سینگ را زندانی کردند.

پس از سال‌ها خشونت، او و پسرش تنها بازماندگان تاج‌وتخت پنجاب بودند.

به گفته آناند و داریمپل، بریتانیا دولیپ را وادار کرد سندی حقوقی امضا کند که اصلاحیه پیمان لاهور بود و بر اساس آن، او مالکیت کوه نور را به بریتانیا واگذار می‌کرد و از هر ادعایی مبنی بر حق حکومت دست می‌کشید.

این گونه بود که این الماس به مالکیت ملکه ویکتوریا در آمد و در سال ۱۸۵۱ در نمایشگاه بزرگ لندن به نمایش درآمد؛ اما به دلیل سادگی‌، توجه مردم را جلب نکرد.

به همین دلیل، شاهزاده آلبرت، همسر ویکتوریا، دستور داد کوه نور را از نو تراش و جلا بدهند. در نتیجه اندازه آن خیلی کوچک‌تر شد و به نصف کاهش یافت اما درخشان‌تر و براق‌تر شد.

ویکتوریا از این سنگ گران‌بها به عنوان گل‌سینه استفاده کرد اما بعد آن را روی تاج ملکه آلکساندرا، همسر ادوارد هفتم، و سپس تاج ملکه ماری، همسر جورج پنجم، نصب کردند و سپس آن را بر تاج ملکه مادر نشاندند.

_{Photo: AFP}

تاج ملکه مادر را در سال ۲۰۰۲ در مراسم احترام و تشییع جنازه روی تابوت او گذاشتند. از آن پس، در نمایشگاه جواهرات تاج در برج لندن در معرض نمایش عمومی قرار دارد.

دولت هند در سال‌های بعد از کسب استقلال این کشور در سال ۱۹۴۷، چندین بار از بریتانیا درخواست کرد الماس کوه نور را برگرداند.

[هند] این تقاضا را آخرین بار در سال ۲۰۱۶ مطرح و اعلام کرد تمام کوشش خود را برای بازپس‌گیری این الماس به کار خواهد بست.

در وب‌سایت کاخ‌های سلطنتی بریتانیا به اختلافات مالکیتی این الماس هیچ اشاره‌ای نشده و فقط ذکر شده که «هاله‌ای از افسانه و حکایت» این الماس را دربرگرفته است.

در شرح کوه نور آمده است: «در هندوستان قرن پانزدهم کشف شد و در میان مردان بخت‌برگشته دست‌به‌دست شد تا آنکه مشهور شد برای مردان بدشگون است. در سال ۱۸۴۹ آن را به ملکه ویکتوریا هدیه دادند.»

_{Photo: AFP}

آناند سال ۲۰۱۷ در مصاحبه‌ای با مجله اسمیتسونین گفت که نمایشگاه جواهرات تاج باید تاریخچه روشن‌تری از آن‌ها به دست دهد.

او گفت: «از صمیم قلب دوست داشتم که در این نمایشگاه شرح واقعا واضحی روی تابلو نوشته بودند. مردم فکر می‌کنند هند این الماس را به بریتانیا هدیه داده است. دوست داشتم تاریخچه درست این الماس را می‌گذاشتند.»